ការប្ដឹងជំទាស់នឹងសេចក្ដីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្ដាលមិនមែនជាឧបសគ្គក្នុងការអនុវត្តទេ!

Share with :

ការដោះស្រាយវិវាទនៅក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាល ភាគីមានសិទ្ធិជ្រើសរើសប្រភេទសេចក្តីបង្គាប់៖ ជាប់កាតព្វកិច្ច ឬ មិនជាប់កាតព្វកិច្ច។ បើភាគីរើសសេចក្តីបង្គាប់ជាប់កាតព្វកិច្ច សេចក្តីបង្គាប់នោះត្រូវអនុវត្តភា្លម តែបើភាគីរើសសេចក្តីបង្គាប់មិនជាប់កាតព្វកិច្ច ភាគីមានសិទ្ធិប្តឹងជំទាស់នឹងសេចក្តីបង្គាប់នោះក្នុងរយៈពេលដែលច្បាប់កំណត់គឺ៨ថ្ងៃប្រតិទិន។ បើគ្មានការប្តឹងជំទាស់ទេ សេចក្តីបង្គាប់នោះត្រូវអនុវត្តភា្លមដែរ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ភាគីនៅតែអាចអនុវត្តតាមសេចក្តីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្តាលបានដែរក្រោយពីភាគីប្តឹងជំទាស់។ នៅរៀងរាល់ត្រីមាសនៃឆ្នាំនីមួយៗ មូលនិធិក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលធ្វើការតាមដានការអនុវត្តសេចក្តីបង្គាប់​អាជ្ញាកណ្តាលរបស់ភាគី គ្រប់សំណុំរឿងទាំងអស់ ដែល​​​ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលបានសម្រេច។  ការតាមដាននេះធ្វើឡើងតាមរយៈការសាក​សួរតាមទូរសព្ទទៅកាន់ភាគី​​​​នៃសំណុំរឿង ក្រោយរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់ ៦០ថ្ងៃ គិតពីថ្ងៃដែលក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលបានចេញ​​សេចក្តីបង្គាប់ ដើម្បីទុកឲ្យភាគីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ធ្វើការពិចារណាអនុវត្តតាមសេចក្តីបង្គាប់។ បើតាមលទ្ធផលនៃការតាមដានពីការអនុវត្តសេចក្ដីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្ដាលកន្លងមកបង្ហាញ​ថាភាគីវិវាទមួយចំនួន​ដែលបានជំទាស់នឹងសេចក្ដីបង្គាប់មិនជាប់កាតព្វកិច្ច ហើយចុងក្រោយភាគីទាំងនោះបែរជាឯកភាពគ្នាមកអនុវត្តតាមវិញ។ ឧទាហរណ៍មួយនៃសេចក្ដីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្ដាលដែលបានប្តឹងជំទាស់រួចហើយ ក៏នៅតែអាចអនុវត្តតាមបានដូចករណីសំណុំរឿងខាងក្រោមនេះ៖

នៅថ្ងៃទី៧  ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៧ ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលបានចេញសេចក្តីបង្គាប់ទាក់ទងនឹងសំណុំរឿងលេខ០០៣/១៧ ដែលតំណាងឲ្យកម្មករ​និយោជិតទាម​ទារ​ឲ្យនិយោជកកែលម្អលក្ខខណ្ឌការងារចំនួន៦ចំណុចឲ្យបានល្អប្រសើរ​។ ភាគីនិយោជកគឺជាក្រុមហ៊ុនដែលមានសកម្មភាពចម្បង​ក្នុងការកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ មានទីតាំងក្នុងខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ និងជួល​កម្មករនិយោជិតសរុបចំនួន​ប្រមាណជា ៩០នាក់។

ក្នុងចំណោមចំណុចវិវាទចំនួន ៦ចំណុច នៅក្នុងសំណុំរឿងនេះ ភាគីទាំងពីរបាន​ព្រម​ព្រៀងគ្នា លើចំណុចវិវាទ​ចំនួន ២ចំណុច​ ក្រោមការសម្របសម្រួលដោយក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាល។ ហេតុនេះ ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលពិចារណាតែចំណុចវិវាទដែលនៅសល់ចំនួន៤ចំណុចតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលបានសម្រេចដូចខាងក្រោម៖

ទី១៖ បង្គាប់ឲ្យនិយោជកសងរំលឹកប្រាក់រង្វាន់ធ្វើការទៀងទាត់ដែល​នៅ​សល់ បន្ទាប់ពីការកាត់ជាសមា​មាត្រសម្រាប់រយៈពេល ៣ ថ្ងៃ ដែលកម្មករនិ​យោជិតឈប់សម្រាក ដោយមានច្បាប់​អនុញ្ញាត​ពី​និយោជក។

ទី២៖ បង្គាប់ឲ្យនិយោជកសងប្រាក់​ឈ្នួល ប្រាក់រង្វាន់​ធ្វើការ​ទៀងទាត់​ និងប្រាក់ពិន័យ ដែលនិយោជក​បានកាត់​ពីកម្មករនិយោជិត២រូប ដែលក្នុងម្នាក់ ចំនួន១៥ដុល្លារអាមេរិក ក្នុងអំឡុងពេល ចូលរួម​សវនាការ​របស់​ក្រុម​ប្រឹក្សា​អាជ្ញា​កណ្ដាល​កាលពីថ្ងៃទី០៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៦។

ទី៣៖ បង្គាប់ឲ្យនិយោជកបើកប្រាក់ឈ្នួល និងប្រាក់បន្ទាប់បន្សំ ចំនួន៥០ភាគរយ សម្រាប់រយៈពេល ៩០ថ្ងៃ សរុប ជូនកម្មការិនីយ៉ាងហោចណាស់មួយថ្ងៃមុនពេលឈប់សម្រាកលំហែមាតុភាព ដោយ​​​យកមធ្យមភាគ​នៃប្រាក់​ឈ្នួលសរុប១២ខែចុងក្រោយ ធ្វើជាមូលដ្ឋានក្នុងការគណនាប្រាក់​ឈ្នួល និងប្រាក់បន្ទាប់បន្សំនេះ។

ទី៤៖ បង្គាប់ឲ្យនិយោជកសងប្រាក់ឈ្នួល និងប្រាក់រង្វាន់​ធ្វើ​ការទៀងទាត់ ជូនកម្មករនិយោជិត ២រូប នៅពេលដែលកម្មករនិយោជិត​ទាំងពីរនាក់​បាន​ដាក់ច្បាប់ឈប់សម្រាកឈឺ ដោយមានលិខិត ឬសំបុត្រ​បញ្ជាក់​ពីមន្ទីរ​ពេទ្យរដ្ឋ ឬឯកជន។

ក្នុងសំណុំរឿងនេះ ភាគីវិវាទបានជ្រើសរើសប្រភេទសេចក្តីបង្គាប់មិនជាប់កាតព្វកិច្ច ហើយភាគីនិយោជក​បានប្តឹងជំទាស់នឹងសេចក្តីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្តាលនេះ។ ដូច្នេះភាគីវិវាទម្ខាងទៀតមាន​សិទ្ធិចាត់វិធានការបន្តបាន ដូចជាប្តឹងទៅតុលាការសម្រាប់ការដោះស្រាយជាចុងក្រោយ ឬប្រើប្រាស់សិទ្ធិរបស់ខ្លួនក្នុងការធ្វើកូដកម្ម ជាដើម។​

នៅក្នុងសំណុំរឿងនេះ យោងតាមការបញ្ជាក់របស់ភាគី ក្រោយពេលសេចក្តីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្តាលនេះបានចេញ ក្រោយពេលប្តឹងជំទាស់ និយោជក​មិនបានអនុវត្តតាមការសម្រេចនោះទេ។ ហេតុនេះ កម្មករនិយោជិតបានបន្តនីតិវិធីបន្តទៀត ដោយនាំគ្នាធ្វើកូដកម្មតវ៉ាឲ្យនិយោជកអនុវត្តតាមសេច​​ក្តីបង្គាប់​អាជ្ញាកណ្តាល។ រួមផ្សំជាមួយនឹងហេតុផលនៃសេចក្តីសម្រេចដែលបានពន្យល់លំអិត និង ច្បាសលាស់  ជាលទ្ធផល ក្នុងសំណុំរឿងនេះ និយោជកបានអនុវត្តតាមសេចក្តីបង្គាប់អាជ្ញាកណ្តាល​​ទាំងស្រុង៕